O Ayi

 

Najbardziej
rozpowszechniona
na świecie nazwa, AYAHUASCA
(obok caapi, natema, mihi,
yage...), ma wywodzić się
z urzędowego języka
Inków...

 

Oznacza
rzekomo "pnącze
duchów"  lub "pnącze
zmarłych".

 

Brzmi upiornie
i jest oczywistą niedorzecznością!  Inkowie nie mogli stosować jednego określenia dla:  

 

1. świętej rośliny,

2. sporządzanego z niej napoju i

3.  samej Bogini Matki jednocześnie

(o "Matko Pnącze Zmarłych!" - Co za bzdura!"). 

 

Ubóstwo mowy
twórców tak potężnego imperium byłoby wówczas powalające.

 

W powtarzanym
bezmyślnie tłumaczeniu
ostro namieszała hiszpańska
pisownia i brak znajomości
historii! 

 

Musimy
bowiem uwzględnić,
że Indianie to - po części
- nasi bracia! 

 

Ok. 15 tys. lat temu,
w czasach, gdy nie było jeszcze Inków, Majów i Azteków, nasi przodkowie przedostali się do obydwu Ameryk, zostawiając “rdzennej ludności” niezbity ślad w postaci haplogrupy R1a1.

 

Jest ona
wciąż rozpoznawalna
w genach współczesnych
Indian. 

 

I choć w większości
przypadków domieszały się tutaj
geny rasy czerwonej, to 
jednak...

 

W nazewnictwie 
najstarszych indiańskich 
specyfików mądrzej jest szukać
słowiańskich rdzeni znaczeniowych 
i użyć rodzimej pisowni;

 

 

(G)AYA - ŁASKA

 

 

(G)AJA to imię
BOGINI ZIEMI - Matki Natury,
władczyni roślin i Pani
wszelkiego stworzenia.

 

Równie dobrze
mogłaby by to być
HAJA-ŁASKA. - "G" i "H" to
ta sama głoska ( tylko "G"
jest dźwięczne, a "H"
bezdźwięczne).

 

W rozwoju mowy
często obserwujemy ich wzajemną wymianę: waha-waga, Gaja-Haja... "H" bywa nieme, jak w (h)alleluja, zatem dzisiejsza AJA, jest konsekwencją ewolucji języka.

 

ŁASKA to dar
udzielany człowiekowi
przez boga, nie związany z
żadną jego zasługą. 

 

Zbieżność
działania napoju
z merytorycznym
znaczeniem słowiańskich
słów  "AJA_Łaska"  nie może
być przypadkiem.

 

Rys.- Bogini w trakcie
rozsiewania ruty stepowej
(I w. n.e. Muzeum Archeologiczne,
Neapol).

 

Szczególnym DAREM GAI dla ludzi
są rośliny, które umożliwiają nam samopoznanie; likwidację lęku przed śmiercią i wgląd w prawdziwą rzeczywistość. 
Na Półkuli  Północnej jest to ruta stepowa, a na Południowej - święta liana.

 

(g)AYA-łaska czyli
"Łaska Matki Ziemi" 
to określenie napoju,
używanego przez wielkich
magów i czarodziejów.

 

Umożliwiał
on ludziom osiągnięcie
jedności z Matką Naturą
i ojcem Kosmosem.

 

Pozwalał doświadczać
miłości bogów i odkryć własną boskość - dosłownie: stać się... bogiem. ( Miasto piramid w meksyku,Teotihuacán, znaczy: MIEJSCE, gdzie ludzie stają się bogami.)

 

 

Tworząc 
zakładkę na
temat AYI - bogini,
nawiązuję jedynie do
doświadczeń uczestników
ceremonii. 

 

Opisy
ukazującej
im się  "Pani Bóg"
pasują idealnie do
mitologii starożytnych
kultur, do przekazów różnej
maści mistyków, pisarzy
i filozofów...

 

Prawda,
która się z tego wyłoniła, nie potrzebuje organizacji, budynków ani skarbców...

 

Nie można
jej (bez przekłamań)
spisywać, tym bardziej
"podawać do
wierzenia".

 

Ona była,
jest i pozostanie
tą wielką jedyną PRAWDĄ,
którą każdy może odkryć
w swoim sercu.

 

- Czasem
wystarczy tylko
się napić!

 

 ...

 

Zgodnie
z wiedzą, jaką ludzie otrzymują na ceremoniach.... Najwyższy Stwórca to - mówiąc w wielkim skrócie:  WSZYSTKO, co JEST.

 

- Praprzyczyna
i źródło wszelkich możliwych
rzeczywistości.

 

Wewnątrz
wszystkiego,
co JEST, istnieje
skomplikowana hierarchia
bóstw, niezwykle potężnych
istot, tworzących własne
światy.

 

Należy
do nich GAJA - Matka Boska, Aya... - potężna, świetlna Istota, związana bezpośrednio z naszą planetą.

 

Ona to
tworzy i ożywia
świat materii (Maya), 
wpływa na bieg dnia i nocy,
na przyjście i odejście pór roku,
a także... na nasze losy.

 

Reprezentuje
wibracje miłości,
niewiarygodne wprost
moce tworzenia i przeogromną
siłę rozkwitu.

 

Jako jej dzieci
mamy dostęp do tych samych częstotliwości, co ONA i w najbliższym czasie - podobno - mamy je w sobie odkryć i rozwinąć. 
Z jej pomocą możemy zrozumieć, że też jesteśmy "bogami", tylko... Zapomnieliśmy o tym.

 

 

Wyznawcy
szamańskich kościołów
jak Santo Daime czy UDV
utożsamili ją z matką
Jezusa.

 

I wcisnęli
w narzucone im,
chrześcijańskie
ramy.

 

Tymczasem...
ONA istniała od
zarania dziejów
i przeżyła niejedną
religię!

 

W każdej
niemal kulturze przedstawiana była jako kochająca PRAMATKA i ponadczasowe źródło miłości bezwarunkowej.

 

Bogate
informacje
źródłowe wspominają
mnogość jej manifestacji
- od dziewczęcej, beztroskiej
Wiosny po świadomą swego
majestatu Panią Jesień.

 

Dla naszych
przodków, CZCICIELI
NIEBIOS GWIAŹDZISTYCH,
każde jej wystąpienie związane
było z konkretną gwiazdą,
gwiazdozbiorem
lub planetą.

 

Gdy na nocnym niebie
pojawia się WENUS, postać Ayi stawała się... boginią miłości.  W równonoc jesienną, gdy na niebie króluje gwiazda SPICA (alfa gwiazdozbioru Panny)... 

 

Aya
przeobraża się
w wielką Matkę
karmicielkę...

 

Różne jej
wystąpienia
reprezentują cykle
przyrody, fazy Księżyca,
kolejne etapy życia kobiety
lub aktualną porę roku. 

 

W  hinduizmie
np. z tego właśnie
powodu istnieje aż osiem
postaci bogini - inna na każde
szamańskie święto. 

 

Tę jedność
w wielości tłumaczyć można jak nasze sny, kiedy to nie żyjąca już babcia ukazuje się raz jako staruszka, innym razem jako zadziwiająco młoda kobieta.

 

Nasi
przodkowie
w każdym zjawisku
postrzegali odmienną
energię.

 

I  nadawali
mu inne imię.

 

- Dlatego
katolicka matka
boska też jest...

 

Gromniczna,
Zielna, Bolesna, Częstochowska, fatimska... I wszyscy wiedzą, że jest JEDNA. 

 

 

 

Jej wystąpienia
poprzedzał charakterystyczny
dźwięk, który dawniej kojarzono
z terkotem kołowrotka.

 

Jak przystało
na  Panią życia i
śmierci zajmowała
się przędzeniem nici
ludzkiego losu.

 

Podobnie
jest u Aborygenów.
Tam bogini "trzyma ścięgna
życia", połączone z każdą
żywą istotą.

 

Gdy któreś z nich
puści, stworzenie na drugim końcu umiera.   - A gdyby umarła ONA, wszystko przestałoby istnieć.

 

Aborygeńska
bogini-matka -
twórczyni wszelkiej
wody, zwierząt
i ludzi...

 

jest 
w swojej istocie
z d u m i e w a j ą c o 
podobna do
Mokoszy.

 

- Gdy ukazuje drugie oblicze,
staje się (wężową) boginią śmierci. - Odpowiada jej czczona na Helu bogini Hel, o twarzy w połowie pięknej, a w połowie odrażającej. 

 

Tak samo
jak grecka Demeter
MOKOSZ niezmiennie
opowiadała się po stronie
ludzi, zapewniając im byt,
zdrowie i powodzenie
materialne.

 

ONA to
właśnie pokazała,
jak uprawiać zboże,
warzywa i owoce... ONA
otwierała źródła w okolicach
suchych i skalistych.

 

ONA "wynalazła" młyn
i nauczyła ludzi go używać... Celtom pokazała nawet jak... warzyć piwo. - Niezmiennie opowiadała się po stronie ludzi, zapewniając im zdrowie, powodzenie materialne i wszelką rozkosz, jaką tylko mogą dać uroki ziemskiej egzystencji.

 

Opiekowała się
tymi dziedzinami
życia, które przynosiły
ludziom dobrobyt jak hodowla
owiec, kowalstwo,
tkactwo...

 

Obdarowała
nas zarówno całą
swoją obfitością jak
i pokrzepiającą wiarę
w nieśmiertelność.

 

Ustanowiła bowiem misteria
z udziałem roślin psychoaktywnych,  znane historykom ze starożytnej Grecji jako  tzw. MISTERIA ELUZYJSKIE.

 

W rzeczywistości
były to zapożyczone
od Słowian, istne "ceremonie
gaja-łaski".

 

Realnie 
pojawiała się
na nich, by wtajemniczać
w arkana wiedzy o tym,
co w człowieku
wieczne. 

 

Cierpliwie uczyła
o cykliczności życia, odradzającego się poprzez śmierć,  o prawach, rządzących ludzkim szczęściem na Ziemi...

 

Demonstrowała
znaki, po których
ludzie rozpoznawali
czas siewu i zbiorów,
czas zabaw, tańca, swawoli
lub odpoczynku...

 

I niezawodnie
- w każdej sytuacji
- pomagała w rozwiązywaniu
ludzkich problemów...

 

Na piersi nosiła złotego PAJĄKA,
który z jej polecenia sprowadzał na człowieka szczęście lub nieszczęście - czasem zabijał, innym razem pomaga. - I nie są to wcale bajki!

 

Swego czasu,
gdy poprosiłam Ayę
o pomoc w uzdrowieniu,
wpadła do sali ceremonialnej...
P a j ę c z y c a "wielkości
budynku".

 

Nie była
przyjemna i
nie nawiązała
z nikim kontaktu...

 

Zgrabnie dopasowując
swój rozmiar do pomieszczenia, z poker face'em natychmiast zabrała się do oplatania mnie nicią - tak, że (w świecie duchowym) "obracałam się" jak szpulka na maszynie tkackiej.

 

Gdy nić
owinęła mnie
szczelnie, pajęczyca
zniknęła, a nazajutrz
obudziłam się zdrowa.

 

Pająk
Mokoszy
przynosił cudowne
uzdrowienia  na wiele
różnych sposobów. 

 

Z pajęczyn i chleba
nasi przodkowie produkowali leki, które - jak potwierdza współczesna nauka - miały działanie antybiotyku.

 

Stąd
pochodzi
powszechne
do dziś przekonanie,
że "nie wolno" zabijać
pająków. 

 

Medykamenty
z pajęczyn nieprzerwanie
wytwarzają
Aborygeni!

 

Jasnym
obliczem Marzanny
jest odpowiedzialna za
ład i porządek we Wszechświecie,
szczególnie ukochana przez
Słowian młoda postać Gai,
zwana też MATKĄ BOSKĄ
i KRÓLOWĄ NIEBA. 

 

Wraz z Uranosem 
dała istnienie...  wszystkim
bogom, czczona szczególnie jako
matka boskich bliźniaków
(Lela, Polela) i bogini
wolnej woli,
Bode.

 

Postrzegaliśmy ją
jako patronkę piękna, miłości, zakochanych, przyjaciółkę wiedźm, magii, urody, szczęśliwego małżeństwa, porodów i macierzyństwa.

 

Jej postać
była gwarancją
ciepła, miłości
i urodzaju.

 

I ONA to
właśnie dziś -
ukazując się na
ceremoniach - określana
jest mianem AYA.

 

Dawniej
nazywaliśmy ją
LEILA, Dzidzileyla,
Lada, Łada, Łada-łaska, 
Ład-będa (Łabęda)...

 

Łagoda (Pogoda),
Pani Mądrości, Białoboga....,  a ponieważ jako bogini miłości utożsamiana była z Wenus, nazywano ją również Jutrzenką.

 

Na Jasnej
Górze, gdzie
znajdował się jeden
z ośrodków jej kultu,
kapłanki Leili zajmowały
się m.in. edukacją seksualną
dziewcząt i chłopców.

 

Stanowiła
bowiem ucieleśnienie
szczęśliwej kochanki, pięknej,
radosnej panienki albo dzieweczki
- mateczki.

 

I jak to
dzieweczka - mateczka ukazywała się czasem z dzieckiem na rękach lub w początkowej fazie ciąży.

 

Na ceremoniach
objawia się najczęściej
jako subtelna, niewinna
i świeża panienka w powłóczystej,
iskrzącej się bieli - jak
PANNA MŁODA.

 

Niezwykle
lekka, zwiewna,
przepiękna i ukochana
- ta, która wnosi młodość,
piękno, harmonię, wyższe
wartości i cały kosmiczny ŁAD
do poplątanego świata
mężczyzn.

 

- To właśnie na jej cześć
kobiety, które wychodzą za mąż, przystrajają się w białe, koronkowe suknie. (Terminem łada nasi przodkowie określali również pannę młodą.) 

 

Biało
odziana
matka dwóch
boskich synów i
córki jest też (od "zawsze")
najwyższą świętością...
Apaczów.

 

Jako ich
pierwsza rodzicielka
i niezawodna karmicielka
stanowiła niedościgły wzór
kobiety idealnej - symbol
życia, płodności i
pomyślności.

 

Nieprzerwanie
opiekuje się Apaczami i czuwa nad wszystkim, co wnosi do ich życia miłość, spokój i dobrobyt.  (Wiele kultur z obszaru  półkuli północnej zna ją doskonale!)

 

Tę kryształowo
białą, dziewczęcą
postać Gai Słowianie
czcili na przełomie stycznia
i lutego, gdy na niebie pod wieczór
jaskrawo widoczna jest
WENUS...

 

i - niczym
wieczorna latarnia
- aż do pełni wiosny
pozostaje najjaśniejszą
gwiazdą nocnego
nieba.

 

Zapowiada powrót
jaśniejszych promieni Słońca i jest - w pełnym tego słowa znaczeniu - niosącą światło! - ZWIASTUNEM LEPSZEGO JUTRA. 

 

W postaci
biało - kryształowej
ujrzałam ją po raz pierwszy,
gdy zajęta na ceremonii innymi,
nie spodziewałam się żadnych
głębszych przeżyć
dla siebie.

 

Nagle
wyłoniła się
"z nieba" ONA,

 

- zwiewna, delikatna jak mgła,
przewidzenie albo majak senny. -  Niemal nie zwróciłabym na nią uwagi, jednak spłynęła wprost, bezpośrednio do mnie i uczyniła gest...

 

jakby
wykręcała
"numerek" na
moim splocie
słonecznym.

 

- Zwinnie
i lekko, wręcz
mimochodem, dla
zabawy, ale...

 

Zdążyła
utopić mnie
w MIŁOŚCI, po
której przez ponad
miesiąc dosłownie "unosiłam
się nad ziemią".

 

W tamtym czasie
pojęłam całą sobą, dlaczego nasi przodkowie tak bardzo byli jej wierni i tak mocno ją kochali.

 

Przy każdym
następnym spotkaniu
zaskakiwała mnie
na nowo! 

 

Zapierająca
dech w piersiach
była jej postać z niezwykle
subtelnej, iskrzącej się
złotym światłem
"pajęczyny".

 

Innym razem
ukazała mi się, jakby w całości była opalizującym światłem,  utkanym w skomplikowaną, gotycką koronkę.

 

Słowa:
"bramo niebieska",
"domie złoty" "wieżo
z kości słoniowej", "gwiazdo
zaranna", "panno święta, co
w ostrej świecisz
bramie"....

 

- Wszystkie 
do niej pasują!

 

Jestem
absolutnie
pewna, że...

 

ONA to właśnie inspirowała
artystów i architektów średniowiecza, kiedy to z wielkim rozmachem wznosili katedry, poświęcone.... Świętej Pannie i Matce Boskiej (właśnie!).

 

 

 

Kult Maryi,
która boginią nie była, został przymusowo dopasowany do istniejącego w naszych sercach obrazu Leili.

 

Leila
na ceremoniach
od zawsze dzieli się z nami
przeogromną, głęboką
mądrością.

 

Nasi przodkowie
szczególnie cenili
jej WIEDZĘ na temat sił,
sterujących całym
kosmosem.

 

GIF u góry, z prawej;
TANIEC, jaki wykonuje na niebie Ziemia i Wenus na przestrzeni 8 lat. - Kalejdoskop ten Aya rysuje czasem przed oczymi uczestników ceremonii. 

 

Punkty
koniunkcji Ziemi
z Wenus układają się
w PENTAGRAM - symbol,
kojarzony dziś przez ignorantów
z wyznawcami "diabła".

 

Zapewne
nie jest przypadkiem...

 

że w pentagram
wpisuje się kwiat ruty stepowej -  rośliny, która potrafi połączyć nas z boginią (odpowiednik indiańskiej liany, tylko mocniejszy) .

 

To właśnie
dzięki rucie stepowej
nasi przodkowie posiadali
tak ogromną WIEDZĘ na temat
mechaniki nieba, Praw Kosmosu
i jego związków
z Naturą.

 

Na całym niemal
świecie (jeszcze we wczesnym chrześcijaństwie) ludzie oświeceni "szyfrowali" te informacje we wzorach haftów, w splotach dywanów, w koronkach, ornamentach architektonicznych...

 

i w konstrukcjach
budowli sakralnych. 

 

Foto z lewej:
Katedra w Amiens (Francja),
wzniesiona w XIII w.

 

Podczas
dzisiejszych
ceremonii Leila...

 

też wyjaśnia związek CZASU
i losu z ruchem planet na Niebie Gwiaździstym, jednak... Czyni to - jak zawsze - swoim "językiem". Potrzebujemy jeszcze mnóstwo
informacji, by prawidłowo odczytywać jej przekazy i na nowo musimy nauczyć się z nich korzystać.

 

...

 

Największą
uroczystością na
cześć Matki boskiej
w bieli, jest święto lunarne
w noc na przełomie
stycznia i lutego.

 

Dziś nazywamy
je świętem
Ayahuaski.

 

Sygnałem
do rozpoczęcia
obrzędów jest ukazująca
się wieczorem Wenus i od tego
momentu aż do pełni wiosny stanowi
najjaśniejszy (po Księżycu)
obiekt nocnego nieba 

 

Wielka Matka 
przeobraża się wówczas w  Panią Niosącą Światło - boginię miłości, zaś obrzędy, jakie nasi przodkowie odprawiali na jej cześć, są w swej istocie pierwowzorem dzisiejszych walentynek. 

 

Kościół
w żaden sposób
nie mógł ich zignorować,
dlatego wprowadził w to miejsce
dzień Matki Boskiej
Gromnicznej...

 

W rzeczywistości
od święta Ayahuaski
obserwujemy znacznie
silniejsze promienie
Słońca.

 

Narciarze
w górach zaczną się
wkrótce opalać...

 

A spod
zmarzniętego śniegu wychylą się krokusy  i przebiśniegi.

 

Nasi przodkowie
byli doskonale świadomi,
że Słońce nie jest jedynym
obiektem, które dostarcza nam
energii, ciepła i siły
życiowej. 

 

Dowodem
jest właśnie fakt,
że,...

 

luty - pomimo wzmocnionych
promieni Słońca serwował nam zawsze najsroższe mrozy, podczas gdy w listopadzie i w grudniu, kiedy to światła słonecznego jest zdecydowanie najmniej, temperatura jest jeszcze całkiem znośna. 

 

Przyczyną
tego zjawiska są
kosmiczne impulsy,
spływające na Ziemię
z tego obszaru Niebios
Gwiaździstych, gdzie nasi
przodkowie wskazywali

 

GWIAZDOZBIÓR

ŁABĘDZIA

- siedzibę bogini Łady.

 

Na uwagę
zasługuje tu jeszcze wiara Apaczów w  "białą boginię", jak również ich niezaprzeczalny związek z łabędziem.

 

Nie jest
przypadkiem,
że jedno z najważniejszych
i najwaleczniejszych plemion
Ameryki Północnej, Szaunisi (Szawanezi)
znaczy... PLEMIĘ ŁABĘDZI.

Foto: Tecumseh w randze
angielskiego generała.

Jego członkowie,
Ishanibe, tłumaczy się
w ich języku jako "Pierwsi
Ludzie". 

 

Wywodzi się
z nich  najwybitniejszy indiański wódz, mówca i polityk, TECUMSEH czyli... Skacząca Puma.

 

Foto:
Skacząca puma 
- formacja gwiezdna,
utworzona częściowo z Łabądzia
(Łady) i Cefeusza (tzw. domu Łady). 

Nasi przodkowie
nazywali ją Pantera - PANI TERA
(czyli Pani Ziemi).

 

Większość ważnych dla Ziemi
zjawisk i wydarzeń odbywa się wokół gwiazdozbioru Łabędzia i - rzeczywiście - można by go posądzić, że "czuwa" nad ładem i porządkiem
znanego nam Wszechświata.

 

Kryje też
w sobie niezwykłe,
unikalne moce Uniwersum,
a konkretnie utożsamiane z Łaską
Bogini wibracje miłości, ciepła
i dobrobytu....

 

Mówiąc
"naukowo",
kosmiczne energie,
jakie spływają na Ziemię
od strony Łabędzia, zwiastują
mieszkańcom obszaru, nad którym
czuwa, niezwykle przyjazny
klimat...

 

i obfitość
na wszystkich poziomach bytu. I - co się za tym kryje - gwarantują rozwój myśli naukowej, filozofii, literatury i sztuki...

 

Na skutek
precesji Łabędź
bardzo powoli "przesuwa
się" po Niebie

- od Zimbabwe
w kierunku Północy.

 

I "jakoś"
tak zawsze jest,
że kraj, nad którym
góruje (rzuca "cień" na daną
Ziemię pod kątem prostym), przeżywa
niebywały rozkwit duchowy
i gospodarczy.

 

Innymi słowy
tam, gdzie jest widoczny, jest ciepło, przyroda zniewala swą hojnością, a ludziom żyje się lepiej.  

 

Swego
czasu cieszył
się tymi łaskami Egipt,
potem starożytna
Grecja... 

 

Powoli
nadchodzi nasza
kolej.

 

Od równonocy
jesiennej 2016 r.
ŁABĘDŹ osiąga już kąt
prosty nad Polską (i Białorusią)
- przynajmniej  o północy w okolicach
przesilenia letniego.

 

Śmiało
jednak możemy powiedzieć,  że "powraca Wielka Matka", by obdarowywać Słowian miłością, ciepłem i dobrobytem. 

 

Jeszcze
nie tak dawno
w miesiącach zimowych
Łabędź całkowicie chował
się pod horyzont.

 

Bałtyk
wtedy zamarzał
i ludzie jeździli do
Szwecji saniami.

 

Teraz już
się trochę pozmieniało... Gwiazdozbiór jest w zimie częściowo widoczny i porusza się poziomo tuż nad linią horyzontu. 

 

Wiosną
zaczyna wędrować
ku górze i... Już w marcu
można liczyć na (szklarniowe)
nowalijki. 

 

W czerwcu
i w lipcu osiąga
najwyższą pozycję
na niebie i... robi się
naprawdę bardzo
ciepło (i miło).

 

Matka Natura
budzi apetyt na życie i  rozpieszcza nas pod każdym względem; obsypuje truskawkami, czereśniami,  jagodami...  Daje dostęp do ogromu swoich łask aż do późnej jesieni - do czasu ponownego dołowania Łabędzia.  

W całości
przez okrągły
rok Łabędź będzie
widoczny nad Polską
za ok. 2 tys. lat,
jednak....

 

Już teraz
coraz częściej
padają śniegi na
palmy, a u nas...

 

klimat ulega 
powolnemu ociepleniu  i - jak zapowiedział o. Klimuszko - w Polsce będą rosły pomarańcze.

 

Z tego też
powodu ma miejsce
wściekła wręcz szarpanina
o z góry upatrzone
terytorium.

 

Spryciarze
wykupują grunty,
inni decydują się na
emigrację lub...

 

- jak w czasach Egiptu - 
godzą się na role "niewolników". - "Grupy trzymające władzę"  czerpią z tej Wiedzy maksimum własnych korzyści i... Nadal będą tak czynić - tak długo, jak dlugo ludzkość im na to pozwoli. 

 

Leila
obdarza łaską
każdego, kto tylko
zechce zrozumieć i
dostosować się do
jej praw.

 

Temat
związanej
z tymi prawami
słowiańskjiej magii
rozwijam w jestem z
kolejnych rozdziałów
(zapraszam).

 

Naturalnie
nasi przodkowie  (podobnie jak i my) byli świadomi, że gwiazdozbiór nie jest boginią...

 

 

Rys. Gwiazdozbiór  Łabędzia i starożytne sanktuaria w masywie Ślęży.
Ciekawostką jest, że za pierwszych właścicieli Ślęży i okolicznych obszarów uważa się magnatów śląskich z rodu Łabędziów...

 

 

W przypadku każdego
gwiazdozbioru - boga oddziałują na Ziemię obiekty nieba głębokiego, obecne w tle określonej formacji astronomicznej. 

 

Napój bogów
pomaga nam zrozumieć
to, co zwyczajnie by nam się
w głowach nie
zmieściło...

 

Mianowicie,
że owe potężne
kosmiczne energie są
samoświadome, posiadają
znacznie wyższą od naszej
inteligencję i potrafią nawiązać
z nami kontakt.

 

 Siła, która gwarantuje nam
(dosłownie) światło, ciepło, miłość, dobrobyt i.... cały ogrom łaskawości, płynie do nas z gwiazdozbioru Łabędzia i przypisana jest właśnie Leil.  (Na dzisiejszych ceremoniach ludzie nazywają ją... Ayahuaską.)

 

Teoretycznie
trzeba mieć "wyobraźnię,
by przerobić gwiazdozbiór
w kształcie krzyża na
łabędzia.

 

Łabądź
jednak jako
symbol czystości,
wdzięku, falującego gestu
i wszystkiego,
co piękne....

 

-  najpełniej wyraża naturę Bogini.
Dlatego stanowi jej drugi - obok sowy - niemal nieodłączny atrybut (zawsze w kontekście bogini miłości). Prawdopodobnie był też godłem praojczyzny Słowian, Hiperborei.

 

W Helladzie
miał być świętym
ptakiem Afrodyty, nosicielem
boskiego światła.

 

- Pod postacią
Łabędzia Zeus uwiódł
królową Sparty, Ledę. - Ta
zaś urodziła mu potem dwóch
synów i córkę (Helenę).

 

W każdym jednym przypadku historie,
związane z łabędziem i matką trójki istotnych bogów odnoszą się do gwiazdozbioru Łabędzia i pewnych zjawisk na Niebie Gwiaździstym.

 

Gwiazdozbiór
nazywany jest też
Krzyżem Północy i skrywa
sekret, dlaczego dla Słowian
tak ważny jest
KRZYŻ.

 

Bo na logikę
rzecz biorąc...

 

- jako narzędzie
straszliwej zbrodni - powinien być raczej przeklęty. Nikt przy zdrowych zmysłach nie modli się do szubienic, na których zawisł ktoś bliski i kochany. 

 

Jednak
krzyż ten - podobnie
jak postać Matki Boskiej
i Królowej Nieba istniał w
naszych sercach
od tysiącleci. 

 

- Gdy nie udało
się go z nas wyplenić,
nadano mu nowe
treści. 

Gwiazdozbiór
Łabędzia znajduje
się na mlecznej drodze
w miejscu, fachowo zwanym
szczeliną. 

 

Do złudzenia
przypomina ono
łono kobiety. - Wiele
systemów filozoficznych
na świecie uważa, że właśnie
stamtąd przybywają na
Ziemię nowe dusze.

 

Obecny u "stóp" bogini
Gwiazdozbiór Orła (wcześniej zwany BOCIANEM)  to właśnie TEN święty ptak, który od zarania dziejów przynosił na Ziemię dzieci bogini Łady.

 

Egipska
bogini NUIT
postrzegana była
jako nieprzerwanie
rodząca kobieta.

 

  I - jednocześnie
- jako otaczający
Ziemię Kosmos. 

 

Kosmos,
który obejmuje  nie tylko nasz świat widzialny, ale również....  nieskończone wymiary.

 

Tam, gdzie
w starożytnych
artefaktach archeolodzy
dopatrują się prymitywnego
"kultu waginy"...

 

odnajdziemy
tak naprawdę głęboką
Wiedzę o mechanice nieba,
o docierających na Ziemię energiach
i o prawach, które kierują naszym
życiem i szczęściem.

 

Dzięki
tej wiedzy Słowianie  potrafili sprowadzić na Ziemię dusze z najwyższych boskich  poziomów..

 

Umożliwiali 
inkarnacje prawdziwym
"bogom",  którzy w ludzkich
ciałach stawali się  szamanami,
kapłanami, wielkimi 
wojownikami... itp.

 

Proces
płodzenia bogów
opisałam przy okazji
świąt szamańskich.

 

Szczelina
to oczywiście 
droga dwukierunkowa -
tradycyjnie uważana jest
tak za punkt wyjścia z NIEBA
jak i ponownego tam
wejścia.

 

- Indianie Keczua,
rzekomi autorzy terminu "AYAHUASCA"  nazywają napój bogów także "drabiną na Księżyc" lub "łodzią, która zabiera ich do centrum Drogi mlecznej".

 

Poniżej
Łabędzia - pomiędzy
"nogami" Wielkiej Matki
znajduje się Centrum Galaktyki,
uważane przez Majów za Praźródło
- jedynego Boga bytu, praprzyczynę
Kosmosu, Stwórcę galaktyk i całego
naszego świata.

 

Jest to obszar
bezkresnej energii
i siedziba ŚWIADOMOŚCI,
która z wirującego dysku organizuje
materię; gwiazdy, planety i układy
słoneczne.

 

Dosłownie
daje i odbiera życie
gwiazdom.

 

Bóg ten nie ma żadnego wizerunku,
ponieważ brak nam pojęcia Jego istoty.  - Manifestuje się jako bezcielesna forma, emanująca w postaci okresowych rozbłysków "ENERGII ŚWIADOMOŚCI"

 

Majowie
określili go
mianem galaktycznego
motyla... i przypisali
mu   hieroglif
HUNAB - KU

(hunab znaczy energia
boska, a ku - piramida).  

 

Nasi przodkowie
wiedzieli, że jesteśmy ściśle z nim połączeni i od niego zależy nasza przyszłość.

 

W 1974 r.
astronomowie
- rzeczywiście - odkryli
w centrum naszej galaktyki
"wirujący dysk" z Czarną Dziurą
- odpowiedzialne za dawanie i odbieranie
życia gwiazdom.

Nazwali go Strzelcem A (Sagittarius A).

 

Mamy więc
naukowe dowody na to, że w szczelinie znajduje się POCZĄTEK I KONIEC dla gwiazd, a zatem także i dla ludzkich dusz. 

 

Prasłowianie,
Czciciele Niebios
Gwiaździstych dokładnie
o tym wiedzieli, gdyż...

 

zaczerpnęli
z gwiazdozbioru
Łabędzia wzorce pierwszej
i ostatniej litery starożytnego alfabetu,
głagolicy.

(Az - krzyż jako odniesienie do całego Łabędzia 
oraz - iżicę, widoczną w Łabędziu  tzw. mgławicę Motyla Nocnego.)

 

Graficznym
symbolem Lady (Leili) jest krzyż z podkową. - Jan Długosz dostrzegł w nim ewidentnie polski rodowód.

 

Rys:
głagolicowy
zapis imienia bogini,
Lada.

 

Zapis ten
posłużył Grekom
do stworzenia alfy
i omegi  - pierwszej
i ostatniej litery greckiego
alfabetu. 

 

Symbol Łady, umieszczany na herbach
rodowych MUSI być dużo starszy niż chrześcijaństwo, bo w czasach umacniającej się władzy Kościoła nikt nie odważyłby się użyć tak oczywistych ZNAKÓW BOGINI.

 

Do dziś
głupio wierzymy,
że podkowa, zawieszona
grzbietem do góry, wróży
nieszczęście.

 

Bo ściągali
je na siebie ludzie,
którzy w czasach przymusowej
chrystianizacji zadziornie
manifestowali wierność
Królowej Nieba!

 

Jednak z symbolami,
niosącymi PRAWDĘ i WIEDZĘ, wygrać się nie udało. Jak wspomniałam, obecne były WSZĘDZIE - we wzorach tkanin, w rzeźbach na belkach stropowych,  na studniach, nawet na drzewach i kamieniach...

 

Kościół 
zatem dorobił im
nowe treści.

 

Pomijając
fakt masowej
kradzieży nazwisk
polskich i herbów - z
czasem zaczęto nadawać
je za... lojalność wobec
hegemonów.

 

W rezultacie
IDEAŁ sięgnął takiego dna, że pozostało już tylko handlować herbami jak pietruszką.

 

HERB

ŁADA

 

Do tej samej grupy należy Dołęga,
Szeptycki, Pobóg, Ślepowron...
i wiele innych.

 

 

Niebieski i biały
z elementem żółtego
(lub złota) to barwy bogini,
w jakich ukazuje się ludziom,
np. na ceremoniach.

 

Biały i niebieski
to od zarania dziejów synonim najwyższej duchowości. -  Biel - czystość, a niebieski - uduchowienie.

 

Głagolica
pisana była
dwoma kolorami:

 - niebieskim
dla spraw duchowych 
- czerwonym
dla spraw ziemskich.

 

Tak samo
jest z herbem
Łada!

 

CZERWIEŃ
to barwa władzy – króla lub  najwyższego.  Na czerwonym też tle GROTY strzał skierowane są ku ziemi, co znaczy, że ród spod tego godła zajmował się sprawami ziemskimi.  (Świątynią greckiej Demeter również kierowały dwa rody -  kapłański   i polityczny.) 

 

 

Srebro (lub biel)
oznacza  żeńską energię
księżycową - czystość, niewinność,
uczciwość...

 

Złoty (lub żółty)
oznacza (męską) energię
Słońca, wiedzę (tajemną),
bogactwo, sprawiedliwość...
- Generalnie najwyższe
wartości na Ziemi.

 

TRZY glify na herbie
i trzy klejnoty w koronie dają informację, że oznaczony takim herbem ród mógł np. zarządzać świątynią Łady. - Cyfra "3" to w każdym przypadku CENTRUM (czegokolwiek).

 

Strzała
po lewej stronie
podkowy to symbol
gwiazdozbioru
STRTZAŁA. 

 

Po prawej
 symbol gwiazdozbioru
TARCZA, który wygląda
jak rozdwojona strzała. 

 

Strzała jest przypuszczalnie
słynną strzałą Amora, nieodłącznego towarzysza bogini miłości (opisałam go w Szamańskich świętach). -  Obydwa gwiazdozbiory, Strzała i Tarcza, widoczne są na niebie tuż przy Łabędziu.

 

Klejnot herbowy:

 

Złoty KRÓL LEW
z uniesionym mieczem.

 

- Lew należał
do świętych zwierząt
z orszaku mezopotamskiej
Królowej Nieba
(ISZTAR). 

 

Lew, który połyka Słońce
i rozświetla grzywę aż cały tonie w złotym blasku, jest alchemicznym symbolem oświecenia w chwili śmierci  (także tej symulowanej, ayahuaskowej).

 

LACH (Lechita)
- w wielu językach
na świecie znaczy PAN,
wielmoża, szlachetnie urodzony
(w domyśle: człowiek wolny)
- szLACHcic.

 

Swego
czasu wszyscy
byliśmy...

 

- jako dzieci boga, Pana
- szlachetnie urodzonymi, wolnymi między sobą Panami. Herby rodowe były więc...  rodowe (nie szlacheckie). 

 

 

Ich znaczenie porównać można
do dzisiejszego logo
firmy - określały genetyczne
talenty, umiejętności, zadania
życiowe....

 

i wartości,
przekazywane
przez konkretny
ród z pokolenia na
pokolenie. 

 

Po dziadku ze strony matki
pochodzę z Czerwińskich herbu Lubicz (rys. wyżej). Nie wiem, czy herb należał do rodu od starożytności, ale.... NIE MA PRZYPADKÓW!

 

Herb ten 
różni się od
Łady dodatkowym
krzyżem we wnętrzu
podkowy.

 

Symbolizuje
on opisane wyżej
Centrum Galaktyki.

 

Nie przypadkiem 
dominujący w moim horoskopie Księżyc znalazł się w ścisłej koniunkcji z Centrum Galaktyki  (patrz: o cechach szamanów).

 

Wikipedia
zdradza nieopatrznie,
że Lubicz (Luba, Lubow...
- miłość) należy do starożytnego
rodu, którego początki giną
w zamierzchłej
przeszłości... 

 

że jego właścicielem 
jest "PAN" - konkretnie:
"Wolny Pan" , powołany do
obrony Świętej Wiary Przodków.

- Nic dodać, nic ująć!!!

 

Dalej, niestety,
Wikipedia ściemnia na temat pobożności i Jezusa.... Bo herboglify Wielkiej Matki są od niego o wiele starsze.

 

 

Kościół w Sierpcu posiada w swych murach kamienie lub fragmenty dawnych żaren, opatrzone starymi, słowiańskimi symbolami. 
Parafia powstała w 1003 r. na miejscu pogańskiej świątyni. 

 

 

Według
Kerenyiego
(XIX-wiecznego
twórcy nowego podejścia
do mitów i współtwórcy Instytutu
C. G. Junga );

 

Raz zerwanej
łączności z bogami
nie da się ponownie nawiązać,
bo warunkiem kontaktu miała
być ciągłość rytuałów,
odprawianych przez
kapłańskie rody.

 

Współczesny adept
sztuk rytualnych zmuszony jest wypracować wszystko od nowa i... Chcąc, nie chcąc - zostałam w to właśnie wciągnięta!

 

...

 

Zachęcam
wszystkich do
poszukiwań własnych
korzeni, prawdziwego godła
swojego rodu i - co się za tym
kryje - własnego
przeznaczenia.

 

Zasada jest
prosta;

 

opisane przez herbo-glify,
dziedziczne umiejętności muszą odzwierciedlić się w naturalnych talentach i skłonnościach, w genach i...  w horoskopie.

 

 

 

 

Wszyscy,
którym dane było spotkać (lub poczuć) Leilę
podczas ceremonii ayahuaski, rozumieją najlepiej,
że łabędź najdoskonalej odzwierciedla płynność
i delikatność ruchów Białej Pani.

 

Leila bowiem
- od lelać (kołysać) - oznacza "tę, która kołysze". I to w jak najszerszym znaczeniu;  kołysanie, falowanie, ukojenie, życie.
- Dzięki jej delikatnym dłoniom na Ziemi panuje harmonia, porządek i MIŁOŚĆ.

 

Manifestuje się przez kobiety,
zależna, niestety, od ich woli.
Bo każda z nas nosi JEJ cząstkę  w sobie i każda ma prawo wyboru własnej frekwencji przewodniej. - Dostraja się do energii Leili lub nie.

 

Naturalna wibracja bogini
to bezgraniczny pokój serca i głęboka świadomość, że wszystko płynie (panta rhei). 
Wyraża się przez tę naszą instynktowną potrzebę przemiany wszystkiego w miłość....
Gdy rwiemy się do ukołysania dziecka, pogłaskania psa lub kota,
uspokojenia wzburzonego mężczyzny, wyciszenia łagodną nutą podgrzanej atmosfery...
- Instynktownie pragniemy dostroić wszystko do wibracji boskiej matki. 

Aby stale podsycać ogień MIŁOŚCI
i sprowadzać w nasz wymiar obfitość Natury,
Słowianki wykonywały rytualny TANIEC, oparty na falowaniu i łagodnych,
wężowych (łabędzich) ruchach.
Ten sam TANIEC mimowolnie wykonują ludzie w transie - pod wpływem ayahuaski.

 

ANIA
(uczestniczka moich ceremonii):
"...Oczyma wyobraźni zobaczyłam niebo z sercem, gwiazdami i słońcem... Tańcząc jak roślinka tworzyłam własne niebo, które stanowi jakby klucz do serca, do dalszego świata i wiedzy.
Taniec łabędzi, czyli to falowanie rękami do góry, to połączenie ognia i wody. Powoduje, że energia kundalini się unosi.
- Zrobiłam to nieświadomie. Po prostu tak mi przyszło..."

Z całą pewnością ów taniec ten leży u podstaw Tai chi, Qigongu i jogi...,
dzięki którym wielu ludzi może odnaleźć pierwotne szczęście i równowagę.

 

Socjolog i religioznawca,
Marek Taran, w którymś z wywiadów opowiadał o pewnym turyście na egzotycznych wyspach.
Mężczyzna sądził, że trafił do wiecznie bawiącego się, bardzo "rozrywkowego" plemienia. Szczególnie kobiety dużo tam tańczyły.
Dopiero z czasem przybysz zdobył wiedzę, że one tymi swoimi pląsami skutecznie przywoływały dobrobyt. - Matka Natura, z którą się jednoczyły, przez ZNAKI wskazywała potem mężczyznom np. miejsca dogodnego połowu ryb.
Ludzie ci żyli więc bez lęku o jutro, nie gromadzili "na zapas",harmonijnie łączyli pracę i zabawę z pasją.
Tak czynili od "zawsze" i najbardziej na świecie dziwiło ich, że turystę tak bardzo to dziwi.

 

Moglibyśmy wszyscy doświadczać cudu obfitości,
gdyby kobiety dostrajały się do energii Leili każdego dnia, w ramach porannej gimnastyki.

 

Na ceremoniach
kobiety potrafią połączyć się z Leilą w JEDNO i doświadczają, co znaczy być (choć przez chwilę).... boginią.
Z takich właśnie przeżyć wzięła się tradycja Apaczów, których najważniejszy i najmocniej rozbudowany obrzęd  to ceremonia dojrzewania młodych dziewcząt.
W jednym z rytuałów pomalowana na biało dziewczynka utożsamiana jest z boginią, szamanka uczy ją rytmu, w jakim kołysze się aya, a zgromadzeni goście modlą się potem
właśnie do dziewczynki.
- Bo tak, jak kropla w oceanie jest OCEANEM, tak każda z nas nosi w sobie aspekt bogini i może go w sobie rozwinąć.

 

Kołysanie Leili obejmowało
tak dusze wcielone jak i bezcielesne,
była bowiem w takim samym stopniu opiekunką ludzi i rodziny, co naszych "dziadów" - duchów naszych przodków.
Patronowała obrzędom DZIADÓW, które odbywały się nieprzerwanie na wiosnę i jesień... 

 

Adam Mickiewicz
wspaniale opisał, jak swobodnie i naturalnie
kontaktowaliśmy się wówczas ze zmarłyxmi; jak staraliśmy się pomóc duszom zbłąkanym i jak mądre było czerpanie od nich nauk. - Dzięki tym rytuałom doskonale wiedzieliśmy, jak postępować i co czynić, by uniknąć mizernego losu po śmierci.   

 

Ceremonie DZIADÓW
odbywały się z udziałem świętych roślin, a najdoskonalszą kombinacją ziół była - oczywiście - ayahuasca.
Gdy klimat się ochłodził, kupcy ze Wschodu wymieniali składniki napoju bogów na nasz bursztyn albo... Radziliśmy sobie prasłowiańskim sposobem (patrz: szyszynka).

 

Najważniejsze świątynie Lady
znajdowały się na Łysej-, Witosławskiej- oraz na Jasnej Górze w Częstochowie.
Tę ostatnią zaanektowali sprowadzeni z Węgier Paulini, którzy spalili żywcem ok. 3 tys. wyznawców wraz z zabytkową, lipową świątynią.
Karali potem śmiercią każdego, kto w jakikolwiek sposób uprawiał starą wiarę.
Znak odwróconej podkowy zaczął sprowadzać na właścicieli krwawe pogromy, a nieposłuszne, tańczące skrycie po lasach lada-czcice, wyłapywano i zmuszano do prostytucji.
W rezultacie określenie "ladacznica" nabrało negatywnego znaczenia.

 

Jednak kult Leili utrzymywał się
potajemnie przez kolejne setki lat i - niezależnie od skali prześladowań - jej imię wypowiadano potajemnie jeszcze w XIX w.

 

Cała tradycja
wraz z historią prześladowań ma być przechowywana przez ponad 50 żyjących w Polsce kapłańskich rodów. Najbardziej żywy zapis znajduje się jednak w naszych genach. Istnieją bowiem kobiety, które same w sobie są nosicielkami tej wiedzy.
- Wystarczy, że zaczną pić ayahuaskę, a powoli odbije od korzeni.  

 

 

W każdym
przypadku pełniła
rolę władczyni Nieba
i Ziemi, patronowała miłości
i utożsamiana była
z Wenus.

Słynnym
jej atrybutem
jest GWIAZDA ISZTAR.

 

Z czasem
awansowała na główną i jedyną liczącą się boginię panteonu mezopotamskiego.

 

Jej kapłanki 
wywodziły się
z wyższych klas
i miały wysoki status
społeczny.

 

I podobnie
jak te z Jasnej
Góry, zajmowały
się wróżbiarstwem
oraz dostarczały DMT,
ale...

To już inny
temat.

 

W Mezopotamii
praktykowano  zwyczaj "świętego małżeństwa"  pomiędzy królem Sumeru a arcykapłanką Inanny (Isztar),  dzięki czemu -  tak samo jak u nas - władza duchowa i świecka znajdowała się w "rękach" zespolonego rodu, ściśle związanego z Panią Bóg.

 

Rys. Isztar z dwoma splecionymi wężami.
Jest to "przypadkiem" symbol  Ayahuaski z Amazonii.

 

Japońska bogini Słońca,
opiekunka ludzi, współtworzycielka
i strażniczka ładu w świecie nosiła imię AMATERASU
- „Promieniejąca na Niebie”.

 

W Rzymie
była Cererą, w Babilonie Szalasz,
Skandynawowie mieli swoją FREJĘ, 
na terenach Italii czczono LUNĘ - Boginię Księżyca,
Światła Księżycowego i wszelkiej Magii.

 

W Egipcie
zwana była Izydą i tu - podobnie jak Isztar
sama przystrojona była w łabędzie skrzydła.
Oddawano jej cześć na obszarze cesarstwa rzymskiego jeszcze w VI wieku n.e.

 

Grecy
wspominali jeszcze LETO, matkę Apollina z mitycznej Hiperborei,
która u Bałtów uważana była za jego córkę...

 

Ludzie
na całej planecie obcowali z nią na co dzień
i fakt, że ktoś określał ją w inny sposób, nazwał innym imieniem,
miał z nią własne, całkiem oryginalne doświadczenia... 
- Nic nie stanowiło powodu do wojen religijnych!

 

Wszycy
doskonale rozumieli, że postać bogini
ma charakter symboliczny, gdyż jej archetypem są
w gruncie rzeczy tylko określone siły KOSMOSU.
Dlatego boską matka była dla wszystkich ludzi na Ziemi ta sama,
choć.... Po kobiecemu zmienna i zaskakująca.

 

Naczelną 
manifestacją Wielkiej Matki
w Grecji była DEMETER, która - podobnie jak u Polan
- występowała w dualistycznej postaci z córką, Persefoną.

Dziwnym zbiegiem okoliczności skrót sylabowy jej imienia: De-Me-Ter
- pokrywa się ze skrótem zawartego w napoju bogów czynnika wizji - DMT (dimetylotryptamina).

 

Przypuszczalnie
pierwotnie zwano ją Gemeter (GE-ziemia, METER-matka).
Stanowiła bowiem odpowiednik Gai, wielkiej pramatki, dającej życie
wszystkim roślinom i stworzeniom.

 

W Atenach
czczona była wprost jako Gaja.
Eurypides pisał w "Bachntkach"; 
"Demeter lub Ziemia - dwojgiem imion możesz ją zwać..."

 

Określano ją
również mianem Matki Boskiej
lub Pani Obfitości i nadawano różne funkcje.
Była boginią płodności, zbóż i urodzaju, patronką rolnictwa,
bogactwa i małżeństwa, nauczycielką duchową, opiekunką zdrowia i życia....

 

 Po wielu
spotkaniach z boginią,
jakie miały miejsce podczas ceremonii, wielokrotnie podejrzewałam, że niemal cały panteon żeńskich bóstw w Grecji
to tylko różne manifestacje tej JEDNEJ. 

 

Potwierdzenie
znalazłam u Celtów, gdyż celtycka Brygida
była w takim samym stopniu patronką położnictwa, rolnictwa, poezji jak i kuźni. 
Jak Demeter roztaczała opiekę nad świętymi źródłami,
pracami na roli i zwierzętami domowymi.
- W cudowny sposób rozmnażała mleko krów.
Jak Atena  napełniała ludzkie serca męstwem i opiekowała się rzemiosłem.
Jak Hygieia występowała z dwiema siostrami (albo w trzech aspektach samej siebie)
i również zajmowała się leczeniem, regeneracją, oczyszczaniem.
- Przypisywano jej wiele cudów!

Druidzi
kochali ją gorąco i szczerze
jako dającą życie matkę, wielbili jako tę,
która dostarcza bogactw natury dla dobra ludzi.

 

Stanowiła
natchnienie wyroczni,
przepowiadających przyszłość bądź pogodę,
była muzą poetów i malarzy, mecenasem sztuki
i wszystkiego, co piękne! 

 

Celtowie
nazywali ją boginią obfitości, płodności, mądrości, inspiracji...
I - podobnie jak u Polan - od jej imienia, BRIGHID, wywodzi się
anielskie słowo BRIDE - panna młoda. 

W "Dębowej Świątyni" (Kildare - dawna stolica Irlandii) 19 kapłanek przez wieki strzegło
i podtrzymywało poświęcony jej, boski, wieczny ogień.

 

Bogini w każdej postaci
od zarania dziejów inspirowała malarzy,
rzeźbiarzy i architektów całego świata, a powtarzające się
atrybuty jej wyglądu wskazują na to, że mamy do czynienia
z rzeczywistą, zawsze tą samą istotą duchową.
Artyści -  bez porozumienia ze sobą - malują ją z sierpem,
zbożem, koszem owoców, makiem, łabędziem lub wężem... 

 

Rys.  Obraz uczestniczki mojej ceremonii, Agaty.

 

Niemal zawsze
występuje z "pochodnią" (lub po prostu ze światłem),
równie często z silnie zaznaczonym obszarem świetlistego serca... 
Owo świetliste serce druidzi nazywali jej "gwiazdą przewodnią".  - Wielu kojarzy je
z emanacją i blaskiem Wenus. - Autentycznemu pojawieniu się bogini też towarzyszą charakterystyczne efekty świetlne.

 

Aya
często ukazuje się w barwach,
które opisałam przy herbie - białych bądź biało-niebieskich,
przy czym biel i błękit podkreśla często jakiś akcent żółty
aż do intensywnej barwy maków.

 

Bardzo typowa
jest tu postać Najświętszej Panienki z Lourdes 
w biało-błękitnej szacie z żółtymi różami na stopach.
W wyniku agresywnych przesłuchań, jakim poddano św. Bernadettę w XIX-stowiecznej    Francji, "zjawa" musiała być Maryją  albo nie miała racji bytu!
Jednak...  Fakty mówią za siebie;
Chora na astmę i gruźlicę Bernadetta Soubirous cierpiała niewyobrażalną dla nas nędzę i głód, a to sprzyja obfitemu wydzielaniu się DMT.

 

Szczegółowe
relacje z objawień podają również, że "Pani"
- jak pierwotnie Bernadetta określiła zjawę -  kazała jej
jeść gorzkie zioła (identycznie Jahwe nakazał Mojżeszowi).

 

Gorzki smak
mają  nasiona ruty, która do dziś występuje w okolicach Lourdes,
Znaczy to, że... Panienka Soubirous znajdował się pod wpływem "ayahuaski"!

Hipotezę tę dodatkowo podkreśla fakt, że wygrzebując słynne, uzdrawiające źródło
- ku oburzeniu oczekujących uniesienia gapiów - obficie wymiotowała.
A ponadto... Opisana przez nią pierwsza wizja wydaje się być zdumiewająco zgodna
z typowymi doświadczeniami po ayahuasce: głośny dźwięk, światłość i wyłaniające się z niej "coś, co wydaje się być Panią".

 

Pani tej
zdaje się być obojętne,
w jaką przystroimy ją religię. Uczy, że "zmiana,
to jedyna pewna rzecz we Wszechświecie...",
Hołduje zatem zmianom, taktownie stosując się do wierzeń
i oczekiwań konkretnego człowieka.

 

Bywa więc
delikatna i eteryczna jak mgiełka,  
innym razem jest barwna i wyrazista niczym osoba fizyczna.
Czasem posiada ogromne skrzydła jak anioł, motyl lub egipska Izyda
albo "przystraja się" w kaduceusz niczym królowa dżungli. 
Może też być łabędziem, patyczkiem, liściem, dymkiem... - wszystkim.
-  Wiele zależy od patrzącego.

 

Znając różnorodność
manifestacji matki boskiej (z Lourdes, Gwadelupy, Fatimy...),
wewnętrznie pojmujemy, dlaczego starożytni powołali do życia aż tyle różnych bogiń, choć...
Niewykluczone, że rzeczywiście jest tych bóstw bez liku. - Trudno się w tym wszystkim połapać. 
Neo-poganizm stawia dopiero pierwsze kroki i trzeba tysiące podobnych objawień wziąć pod lupę współczesnych badań.
Przed nami setki lat doświadczeń.

Póki co, staramy się
wyodrębnić elementy charakterystyczne.

 

Rys. Fragment obrazu Agnieszki Szałabskiej.

 

Na ceremoniach,
obok powtarzających się atrybutów JEJ wyglądu
typowa jest niezwykła lekkość i humor, z jakim Aya niesie pomoc,
uczy bądź leczy dotykiem dłoni pełnych światła.

 

W swoisty sposób demonstruje, jak żyć, by pozostać w pełni zdrowym na ciele, duszy i umyśle.
Taktownie pozwala nam dorastać i wyraźnie cieszy się z naszych osiągnięć. 

 

Ale... Nigdy,
przenigdy nie mówi nam, co mamy robić!
Ktokolwiek sili się, by przekazać ludzkości jej "polecenia",
manifesty, przesłania...  koloryzuje, kłamie lub ulega tzw. mamidłom,

ONA bowiem ZAWSZE respektuje dar wolnej woli,
indywidualną "boskość" i twórcze moce każdego człowieka.

 

Ukazuje się
więc sporadycznie i nawet w przypadku żywotnych spraw
co najwyżej dyskretnie nas inspiruje! - Symbolicznie, nad wyraz taktownie, a jednak... doskonale wiemy,
co warto robić dla naszego najwyższego dobra.

 

Osoby na wskroś
racjonalne i pozbawione barwnych wizji nawiązują z nią kontakt (tylko) telepatyczny.
Niektórzy też biorą ją za przejaw swojego wyższego JA. -  W gruncie rzeczy wszystko to JEDNO! (Wsio rawno!)

 

Już starożytni
wierzyli, że w człowieku mieszka element boski (jego geniusz),
że "wszystko jest zawarte we wszystkim" oraz że...
"pomimo zewnętrznych różnic - wszystko jest wewnętrznie tożsame."
A zatem ONA czy część JAŹNI, która stanowi z nią JEDNO  - co za różnica?

 

W każdym przypadku
znakiem rozpoznawczym JEJ obecności jest
niewyobrażalnie potężna, bezwarunkowa MIŁOŚĆ. 
Po prostu, nagle i niespodziewanie okazuje się, że o nic nie trzeba zabiegać,
za niczym nie tęsknić, nie gonić, o nic się nie starać, z nikim nie porównywać i nie walczyć.
Wystarczy po prostu BYĆ!

 

W miejsce
wszechobecnego dotąd stresu rodzi się głębokie zrozumienie życiowej roli
i bezgraniczna akceptacja siebie. Czujemy się wyjątkowi i na wskroś doskonali tylko dlatego,
że jesteśmy po prostu sobą! Serce przepełnia moc subtelnego uczucia, w którym skąpane jest wszystko, co żyje.
Największym zaś szczęściem jest trwająca właśnie chwila. - Oby trwała wiecznie!

 

Aya przybywa
samotnie lub z całym orszakiem,
w pełnej krasie swego MAJESTATU.
Bywa widziana przez jedną, dwie osoby na raz lub...
całą grupę jednocześnie. 
I każde głębokie zjednoczenie z nią owocuje u wielu ludzi
niewymownym poczuciem szczęścia i SPOKOJU.

 

Całkiem ubocznym "skutkiem"
jest - zwłaszcza dla starszych uczestników ceremonii - niespodziewany powrót sił i mocy młodości. Odzwierciedla się to również w naszym wyglądzie - jakby spadało z metryki kilka ostatnich dziesięcioleci.

 

Błogostan ten
może utrzymać się na długo po ceremonii,
a czy zostanie w nas na stałe? To już zależy od skupienia uwagi
i pielęgnacji nowych energii w sobie.
Tak czy inaczej od chwili ceremonii nosimy w sobie świadomość,
że jako ludzkość stanowimy JEDNO, zawsze i wszędzie
nierozerwalnie połączeni ze ŹRÓDŁEM.

 

Kto raz to przeżył,
musi już KOCHAĆ - planetę,
uniwersalną matkę, Naturę, samego siebie i ludzi.
- Pozbawiony miłości, niechybnie zacznie usychać.

 

Jednym
z najcudowniejszych zbiorowych doświadczeń, jakie dane mi było przeżywać z udziałem Ayi jest przesłanie miłości do ludzkości.  Niestety, tego nie da się opisać słowami.